Geweldig Thailand met de ouders!!

We nemen de bus van Siem Reap (Cambodja) naar Bangkok. De grensovergang met Thailand verloopt vlot, zonder extra te moeten betalen. Thailand is trouwens een land waar we een gratis visum krijgen voor 30 dagen, in tegenstelling tot de andere landen. Na een lange busreis komen we aan in Bangkok en het is minder druk als verwacht. We moeten een tuktuk nemen naar onze bestemming en hier moeten we toch wel duchtig afpingelen. Van 400baht gaat de prijs naar 150 baht. We worden afgezet in een wijk waar meerdere slaapplaatsen zijn. We hebben niets geboekt en de zoektocht verloopt trager dan verwacht. Verschillende zaken zijn volgeboekt én een stuk duurdere prijzen dan we gewoon zijn in Azië. Uiteindelijk vinden we een kast voor 25 euro. Géén kamer, maar een kast! Als je de kast opendoet, staat er een groot stapelbed in met aan beide kanten de muur. Zeer klein dus, maar dit is het enige wat we vinden voor een betaalbare prijs. 25 euro per nacht is nog veel, maar het is proper. Hier zullen we drie dagen verblijven, tot Martijn zijn ouders aankomen. We gaan vanavond nog wat eten en worden dan door tientallen proppers gevraagd om naar een pingpongshow te gaan kijken. Uiteindelijk besluiten we dit uit nieuwsgierigheid toch te doen en wordt er duidelijk afgesproken: enkel drinken betalen. Eenmaal binnen en na ons eerste biertje, besluiten we om de show te verlaten. We hebben toch al een en ander gezien en echt aantrekkelijk is het niet. Wanneer we naar buiten willen gaan, krijgen we ineens een rekening gepresenteerd die 30 keer duurder is als verwacht. Namelijk 230 euro ipv 8 euro. We worden omsingeld door 4 zwaargebouwde dames en ze eisen meer geld. Lore wilt de discussie aangaan, maar Martijn legt de 8 euro neer en sleurt Lore tussen de dames mee naar buiten. Lesje geleerd dus, in sommige buurten is het goed oppassen!

De volgende dagen verkennen we Bangkok al een beetje voordat Martijn zijn ouders er zijn. We gaan naar verschillende parken en naar de grootste markt van Bangkok (een van de grootste ter wereld). We hebben ook een bezoekje op de spoeddienst in het ziekenhuis gedaan. Martijn sukkelt al een paar dagen aan pijn rond de hartstreek en wordt door Lore verplicht om naar de dokter te gaan. We bellen ons verzekering en die sturen ons door naar de spoeddienst van het hospitaal. Martijn wordt direct aan de hartmonitor gelegd en onderzocht. De dokter is er 10min later ook bij en onderzoekt Martijn en er is een rib die ontstoken is en stekende pijn geeft. Pijnstillers, spierverslappers en ontstekingsremmers en het zou na een paar dagen moeten beteren. We krijgen de pillen mee van het ziekenhuis en binnen het uur staan we weer buiten. Wat een snelle en goede service hier, daar kan België nog wat van leren!

Dan is het zover! We komen uit de kast (letterlijk natuurlijk) en verhuizen naar een hotel, waar we twee nachten zullen verblijven met Martijn zijn ouders. We checken al in en tegen 18u30 staan we klaar om ze te ontvangen op de luchthaven. Omstreeks 19u30 zien we ze nog steeds niet en krijgen we telefoon. Ze staan bij een andere uitgang als ons, waar wij niet kunnen geraken. Na wat zoeken geraken ze toch tot bij ons en is het weerzien hartelijk! Eindelijk de knuffels waar we 11 maanden op hebben moeten wachten! Hun vlucht was zeer goed verlopen en ze zijn klaar om 3 weken te genieten! We gaan naar ons hotel en het voldoet aan hun hogere eisen (lees: proper en groter als een kast). We gaan nog een hapje eten en er worden al zeer veel verhalen uitgewisseld. Uitgeput gaan we slapen tegen 12u.

De volgende dag slapen we een beetje langer (8u) en na het ontbijt gaan we Bangkok ontdekken. We gaan met de boot naar het paleis en de daarbijhorende tempels. Hier zijn we verplicht om in de hitte een lange broek aan te doen en een T-shirt. Aan de lange broek hadden we gedacht, maar aan het T-shirt niet. Voor Viviane moeten we dus snel een T-shirt kopen in de buurt en Martijn vindt een zeer mooie voor toerist Viviane (I love Bangkok). Eenmaal binnen zien we de pracht en praal en lopen we tussen de duizenden toeristen. Het is hier druk en warm en na een dik uur hebben we het ook gezien. Snel de lange broek terug uit en op naar een ander gedeelte van de stad. Martin (voor degene die het niet weten: dit is geen typefout, maar de vader van Martijn) had een fietstocht cadeau gekregen van de kinderen en dit gaan we hier doen. We fietsen door de kleine straatjes in Bangkok en de gids leert ons veel bij. Héél leuk om te doen en we komen op plaatsen waar we zelf nooit zouden zijn geraakt. Één wijk staat volledig vol met auto-onderdelen, waar iedereen stukken komt halen om zijn 75jarige auto (of boot) toch nog aan de praat te krijgen. Na het fietstochtje gaan we ons douchen en gaan we naar een rooftopbar. Een bar met uitzicht over de skyline van Bangkok, toch wel indrukwekkend!

De volgende ochtend verlaten we Bangkok. We vertrekken naar Kanchanaburri, drie uur verder met de minibus. Het vinden van het busstation verloopt echter niet zo vlot. Eerst met de skytrain en van daaruit proberen we een taxi te regelen, maar dit lukt niet. Dan maar 2km wandelen in de hitte met al de rugzakken, de ouders weten al direct hoe het hieraan toegaat! Gelukkig kunnen we een beetje verder toch een taxi regelen en met 4 mensen en 8 koffers/rugzakken in een kleine taxi! Eenmaal aangekomen aan het busstation zorgt Martijn voor de tickets. Tegen 10u40 kunnen we eindelijk vertrekken. De minibus is te klein voor westerse mensen (lees: geen beenruimte), maar uiteindelijk verloopt de rit vlot. Eenmaal daar aangekomen moeten we naar P&P place. We nemen twee aparte tuktuks, omdat we met teveel zijn. Wanneer we naar de plaats rijden, gaat de tuktuk van Martin en Viviane echter de verkeerde straat in. Deze reed naar T&T Place, iets anders dus! Gelukkig komen ze uiteindelijk toch nog op de goede plaats terecht. We besluiten om fietsen te huren en het stadje te verkennen. We komen aan de ‘brug des doods’. Tijdens de tweede wereldoorlog zaten hier Japanners en hadden ze een spoorweg naar Myanmar gebouwd. Dit hadden ze gedaan met krijgsgevangen, voornamelijk Nederlanders en Australiërs. Tijdens het bouwen van deze spoorweg zijn er maar liefst 7000 gevangen gestorven. Indrukwekkend om hier ook de geschiedenis te leren, ook voor de ouders!
Na het fietsen, huren we de volgende ochtend scooters om naar Erawan National Park te gaan. Het is de eerste keer in 30 jaar dat Martin met de scooter gaat rijden en dan moet hij nog links rijden én in een vrij drukke stad vertrekken. Uit voorzorg gaat Viviane bij Martijn op de scooter en Lore bij Martin om hem wat te helpen. De rit van 65km naar het nationaal park verloopt vlot, mede door de zeer goede wegen hier in Thailand. Aangekomen in Erawan maken we een zeer mooie wandeling langs een rivier met zeer mooie watervallen. We wandelen eerst naar de top en daar springen Lore, Martijn en Viviane erin voor een verfrissende duik. Ook wanneer we terug naar onder wandelen gaan Lore en Martijn er nog paar keer in. Het vervelende is wel dat hier veel vissen zitten en ze graag aan ons komen knabbelen! Wanneer we terug richting Kanchanaburri gaan, is Martin al vertrouwd met de scooter. Viviane gaat nu bij hem achterop en de rit verloopt weer vlot.
De volgende dag moeten we terug naar Bangkok om een vlucht naar Chiang Rai te nemen. We genieten eerst nog allemaal van een massage. Bij de dames en Martin volgt er ook nog een voetverzorging en hier is bij alle drie toch wat werk aan! Eenmaal gesetteld in Chiang Rai, gaan we met de oude, lokale bus naar de witte tempel. Derde versnelling wordt maar net gehaald en de bus valt bijna uit elkaar, maar we geraken toch aan de tempel. Zéér mooi en zéér indrukwekkend. Er is echt gelet op de details en het is de moeite om hier eens langs te komen. Na ons bezoek gaan we iets drinken in een koffiebar en het zit hier vol met katten. Pas dan kijken we naar de naam ‘cat in a cup’, dit verklaart het. ’s Avonds gaan we naar de lokale foodmarket en er staan allemaal tafels in het midden, met daarrond allemaal eetstandjes. Eerst wou Viviane altijd alles proeven, maar nu liggen er ook veel geroosterde insecten en krabbelt ze toch terug. We vinden allemaal iets lekker en het is weer een gezellige avond! De volgende dag bezoeken we nog een andere tempel en een paar bezienswaardigheden in de stad en dan gaan we weer verder, nu naar Chiang Mai. Een bochtige busrit van 4u, wat zeker Lore niet echt leuk vindt. We vinden weer een leuke plaats om te verblijven en vanavond vinden we een bar met Duvel en Triporteur, de mannen zijn dus in hun nopjes!

De volgende ochtend begint heel vroeg. We gaan immers naar een olifantenpark, waar we de olifanten eten kunnen geven en wassen. Één van de weinige parken waar NIET wordt gereden op de olifanten. Het gaat hier allemaal om geredde olifanten uit circussen, houthakkersbedrijven en parken waar er wel op olifanten wordt gereden. Verschillende olifanten zijn ook verminkt nadat ze op een landmijn hebben gestapt tijdens het werken. Voor ons is echt wel leuk om deze dieren van zo dichtbij te zien en eten te geven. Geen kettingen, geen taken meer voor de olifanten, ze leven hier in een soort bejaardentehuis voor dieren.
We zetten onze reis verder en gaan nu naar Pai. Weer een bochtige busrit van 4u, met een beklimming van maar liefst 762 bochten. Gelukkig gaat het Lore deze keer wel beter, omdat de chauffeur rustig rijdt. Aangekomen in Pai wandelen we naar onze bungalows en huren we weer een scooter om de stad te verkennen. We gaan naar een historische brug, grote witte Boeddha en komen onderweg weer olifanten tegen die we wat eten geven. ’s Avonds gaan we weer naar de avondmarkt en eten we weer iets lokaals. Viviane en Martin moeten wel altijd eens goed kijken waar we eten, want qua hygiëne is het toch heel anders dan in België! Maar voorlopig niemand aan de diarree, dus we mogen nog overal gaan eten.
De volgende dag gaan we met de scooter naar een grot, 45km van Pai. Door de bergen en met prachtige uitzichten, dit is echt een leuke rit! Zeker omdat de wegen hier super zijn en zeer weinig verkeer, echt genieten dus! Eenmaal aangekomen aan de grot, moeten we met een gids naar de grot. Per twee moeten we een gids hebben, een vrouw met een lampion vast. Grappig om te zien en in de grot kunnen we met een bamboebootje verder gaan. We zien veel vissen en veel vleermuizen en de uitzichten zijn wel prachtig.
Vanuit Pai, helemaal in het noorden van Thailand, reizen we nu verder naar Surat Thani, in het zuiden. We nemen bus-vlieger-bus en daarna zijn we eindelijk in Surat Thani. We moeten nu wel nog met de tuktuk tot aan ons hotel. De tuktukchauffeur zegt dat hij het weet liggen, maar vraagt onderweg 3x aan andere chauffeurs/vrienden waar het hotel ligt. Wanneer hij het eindelijk vindt, is hij supertrots en zeer blij. Grappig om te zien! We verblijven hier trouwens in een keimooie kamer voor maar 19 euro per kamer, dat is niet te zot. De volgende ochtend reizen we nog verder, naar het eiland Koh Tao. Ook nu moeten we eerst een bus nemen en daarna de ferry voor 3u. De ouders hebben nu ook door dat we af en toe lang moeten reizen om ergens te geraken. Wanneer we eindelijk aankomen in Koh Tao, zijn we dan ook vrij vermoeid van het reizen. We wandelen even langs het hoofdstrand en genieten dan van de zonsondergang met een biertje of cocktail in de hand. Dit is pas genieten, we komen allemaal tot rust! De volgende dag huren we weer een scooter en gaan we het eiland verkennen. De wegen zijn hier niet zo goed, maar Martin is nu ook meer ervaren op een scooter en kan goed volgen. De wegen zijn wel heel steil en het is vaak goed opletten. We rijden eerst naar Freedom Beach, een zeer mooi strand waar Martijn en Lore ook wat gaan snorkelen. Daarna wandelen we naar het viewpoint. Dit is een stevige klim, zeker in deze hitte. Met de nodige tussenpauzes geraken we er en het is echt een prachtig uitzicht! De volgende twee stops zijn weer twee strandjes en weeral gaan Martijn en Lore snorkelen. We brengen de scooter veilig terug en genieten andermaal van de zonsondergang.
De volgende ochtend gaan we eens iets niet samen doen. Martin en Viviane huren een klein bootje en gaan andere strandjes opzoeken en Martijn en Lore gaan nog eens duiken. Het duiken valt weer heel goed mee en we gaan tot een diepte van 14m. Echt zo leuk om te doen! Wanneer we na een dagje duiken terug op ons hotel aankomen, zijn Martin en Viviane ook al een tijdje terug. Ook zij hadden een zeer leuke dag! Vanavond gaan we lekker uiteten én gaan we nog eens voor een massage. Viviane lacht zich eerst kapot, omdat de masseuses zelf moeite hebben om op te geraken (lees: ze zijn van een gevorderde leeftijd). Maar het blijkt een zalige massage te zijn voor iedereen, zelfs beter als de vorige keer!

Het is tijd om Koh Tao achter ons te laten en door te reizen naar Khao Sok. Dit is weer een hele dag reizen, dus deze dag vergeten we snel. De dag erna houden we een rustdag en regelen we nog de rest van de reis. Wanneer we ergens iets gaan eten op het terras, zien we een aap over de weglopen. Deze aap valt een klein jongetje aan en het is grote paniek in de straat. Gelukkig gaat de aap er snel vandoor, maar het jongetje heeft toch veel schrammen op zijn rug en is danig geschrokken. Na dit voorval gaan wij, ironisch genoeg, naar de apentempel. Dit is een tempel iets buiten het dorp waar veel apen zitten, maar deze zijn niet agressief. Gelukkig maar! Tegen de avond laten we ons nog een laatste keer masseren. Deze keer was het minder goed, maar een minder goede massage is nog steeds leuk. De volgende ochtend gaan we met een tour naar Khao Sok Lake, 65km verder. We worden opgehaald door een bus en daarna gaan we met een boot door prachtig landschap. Echt genieten hier en unieke zichten! We komen aan op ons lakehouse, allemaal kleine huisjes langs elkaar op het meer (het meer is trouwens 165km² groot). Wat een mooie locatie om te verblijven! In de namiddag gaat iedereen op wandeltocht, maar wij besluiten om aan het huisje te blijven. Martijn en Lore gaan zwemmen en de ouders doen een dutje. Na het dutje nemen we de kayak en gaan we op verkenning. We proberen wildlife te spotten, maar zien niets. Wel zalig, zoeken in het oerwoud vanuit een kayak. We genieten er alle vier van! Wanneer de groep terug komt, staat het avondeten klaar. Na het avondeten gaan we nog met de boot op zoek naar wildlife. We kunnen één soort wilde kat spotten, maar voor de rest niets. Terug aangekomen aan het lakehouse, kaarten en drinken we wat. De volgende ochtend gaan we om 7u nogmaals op zoek naar wildlife. Nu zien we een paar neushoornvogels en verschillende apen. Daarna ontbijten en we gaan op de terugweg. Eerst nog een wandeling naar een grot, boven op de berg. De wandeling naar boven is vermoeiend en door de hitte had Viviane even last, maar gelukkig ging het snel over. In de grot kunnen we een slang spotten en veel spinnen en vleermuizen. Wanneer we terug onder zijn gaan Martijn en Lore nog eens het water in, meermaals met een slinger die aan een boom hangt. Dan gaan we terug naar Khao Sok.

Onze vakantie in Thailand zit er bijna op. We vliegen terug naar Bangkok en bezoeken hier nog een park met zeer grote hagedissen en daarna nog de grootste markt van Thailand. Hier worden nog souvenirs gekocht en het blijft puffen in deze hitte! Na 3,5u op de markt rondwandelen is het welletjes geweest en gaan we naar het hotel. We douchen ons en maken ons klaar voor de laatste avond. We klinken op een zeer geslaagde vakantie (met een duvel)! De volgende ochtend om 6u staat de taxi klaar en brengen we de ouders naar de luchthaven. We ontbijten nog samen en dan volgt het afscheid. Superreis met de ouders en alles is zeer goed verlopen!! Wij gaan terug naar het hotel en zullen tegen de avond terug naar de luchthaven komen voor onze laatste bestemming, Nepal!