Laos, simply beautiful

We verlaten Sapa om naar Laos te vertrekken. De rit verloopt echter iets anders als gepland. We hadden een slaapbus geboekt en wanneer we willen instappen, zien we dat de bus iets voller is als verwacht. Het is een vrij kleine bus met 34 ligzetels, maar hier zit minstens 60 man op de bus! De buschauffeur neemt Lore haar valies en stapt over al de mensen die in het midden zitten en jaagt twee mensen achter van hun zitje af, daar mogen wij gaan zitten. Martijn volgt met zijn backpack en deze worden achter de laatste rij zetels gelegd. Er zitten nog een paar toeristen op de bus en allemaal zijn ze verschoten van de hoeveelheid mensen op de bus. We verlaten Vietnam zoals heel de reis hier was, DRUK! Gedurende de hele nacht rijden we naar Dien Bien Pu, het laatste dorpje van Vietnam. Hier worden we naar een andere bus overgebracht en hier zitten nog 8 andere toeristen. We worden naar de grens gebracht en de overgang verloopt zoals verwacht: vrij rustig, maar allemaal extra ‘fees’. Ons visum kost normaal 35 dollar, maar uiteindelijk betalen we allemaal 42 dollar. Stampfee, touristfee, nogmaals stampfee. Het hoort er allemaal bij.

We worden verder gebracht naar Muang Khua. Dit is een klein dorpje en direct valt ons op hoe rustig het hier allemaal is. We zitten in de bergen en de wegen zijn hier niet zo goed, maar o zo weinig volk, zalig! We verblijven hier één nacht en Martijn laat zich hier nog eens scheren door een lokale kapper. De volgende ochtend om 9u30 nemen we de boot naar Muang Ngoj. We moeten 4u op een klein bootje zitten, met een 20-30tal andere mensen. Weinig ruimte/comfort, maar de omgeving maakt dit goed. Prachtige bergen en prachtige natuur. Onderweg komen we nog heel primitieve dorpen tegen, prachtig! Onderweg moeten er paar mensen naar het wc en we stoppen in de jungle. Al de mannen gaan links naar een bosje, al de vrouwen rechts. Enkel een Duitse vrouw kan het niet meer houden en doet haar behoefte pal op de heuvel voor de boot! Na een paar tussenstops komen we 4u later aan in Muang Ngoj. Echt een prachtdorpje! Geen auto’s hier, geen verharde wegen, maar wel paar guesthouses langs de rivier en paar kleine restaurantjes. Ondertussen hebben we twee andere meisjes die met ons meereizen, een Amerikaanse en een Nederlandse. We besluiten om bungalows langs elkaar te nemen en dan op verkenning te gaan. We kunnen een paar prachtige foto’s maken en genieten van de omgeving.

De volgende ochtend beginnen we met een goed ontbijt. Voor 30 000 kip per persoon (4 euro) is er een ontbijtbuffet met pannenkoeken, muffins, wafels, fruit, eieren, spek, brood, koffie, thee, fruitsap,… Zeer lekker en zeer uitgebreid! Nu kunnen we ertegenaan. We wandelen naar een dorpje iets verder en onderweg komen we nog een grot tegen. We kunnen vrij ver doorlopen in de grot en dan komen we in een grote ruimte vol met vleermuizen. We laten het hier toch maar bij en keren terug. Wanneer we aankomen in het volgende dorpje zien we dat het hier nog primitiever is als het andere. Allemaal houten huisjes, alles loopt hier op straat en ook weer geen verkeer. Dit allemaal onder een stralend zonnetje, we genieten ervan! We wandelen terug naar ons dorpje en onderweg worden we opgeschrikt door een slang waar Isabel bijna op stond. Gelukkig geen agressieve slang en gelukkig stond ze er nét niet op. Vanavond gaan we naar een leuk Indisch restaurant en gaan we vroeg slapen.
We vertrekken verder met de boot en nu reist alleen Natalia nog met ons mee, het Amerikaans meisje. Eenmaal aangekomen in Nong Khiaw zoeken we weer een slaapplek langs de rivier en laten we ons hier eens goed masseren. Veel relaxer kunnen we niet worden!

De volgende ochtend reizen we verder naar Luang Prabang. Deze rit duurt 4u, maar we moeten eerst nog een uur extra wachten op de bus. Het openbaar vervoer in Laos is niet echt betrouwbaar. Ze zijn altijd véél te laat om te vertrekken. Aangekomen in Luang Prabang merken we dat alles een pak duurder is hier. We eten iets in een restaurantje en daarna gaan Natalia en Martijn op zoek naar een slaapplek. Na 5 guesthouses vinden we eindelijk een kamer voor 3 personen. Het is iets buiten het stad gelegen en is zeer mooi en rustig. We besluiten om Luang Prabang te verkennen en het is echt een mooi stadje. Zeer veel tempels en dit vindt vooral Natalia leuk! ’s Avonds vinden we een Belgisch biercafé, uitgebaat door een Antwerpenaar, en hier kunnen we duvel, lachouffe en tripel karmeliet drinken. Nu is Martijn in de zevende hemel! De dames verkennen de avondmarkt nog en Martijn zet zich in een Aussies Sportsbar, waar de Premier League voetbal op tv is.

De volgende dag besluiten we om een scooter te huren. Veel duurder als in Vietnam, maar we willen de omgeving verkennen. We rijden naar Kuang Si watervallen en dit zijn echt één van de mooiste watervallen die we ooit hebben gezien! Zeer blauw en overal kan je zwemmen, echt super! Hier maken we mooie foto’s en genieten we van de omgeving! Hierna rijden we terug naar Luang Prabang en maken een paar tussenstops onderweg. Lore rijdt ook voor de eerste keer met de scooter en ze doet het heel goed. Ze wint gaandeweg vertrouwen en kan uiteindelijk goed overweg met de scooter. De laatste 2km in het centrum laat ze wel aan Martijn over. Wanneer we aankomen in het hostel, loopt het toch nog mis. Wanneer we een bergje op moeten, mispakt Natalia zich en knalt ze hard tegen de poort. De scooter heeft vrij veel stukken, maar zij is gelukkig ongedeerd. We brengen de scooters terug en zij moet 100 dollar extra betalen. Balen, maar ze is blij dat het dat maar is.

De volgende ochtend start Lore met een sessie yoga. Met zicht op de rivier en in een schitterende omgeving, ze vindt het wel leuk zo! Erna vertrekken we naar Vang Vieng, een rit van 180km. Kort ritje zou je denken, maar niets is minder waar. We zouden normaal om 13.30 vertrekken, maar vertrekken uiteindelijk pas om 16u. De rit is ook zéér bochtig en hobbelig en Lore wordt misselijk in de bus. We hebben gelukkig een paar tussenstops en de laatste 2u van de rit verloopt vrij vlak en zonder teveel bochten. Uiteindelijk komen we aan om 22u, na een busrit van 6u dus voor maar 180km! Vang Vieng is een hippiestadje in een zeer mooie omgeving. We gaan weer op zoek naar een slaapplaats en we vinden weer een driepersoonskamer na een tijdje zoeken. Er is nog veel volk hier op stap. Wij beslissen nog om iets te gaan eten en weten direct waarom dit stadje zo populair is bij jongeren. Overal zijn ‘happypizza’s, happybrownies, mushroomtea, opiumtea,…’ verkrijgbaar. Niet echt gewoon dus! Onze ober is ook knetterstoned en zat, maar gelukkig is het eten lekker en goedkoop! Na het eten gaan we uitgeput tegen 0u30 slapen.

De volgende ochtend is Natalia ziek en gaan wij alleen op pad. We huren ons allebei een band en gaan ‘tuben’. Gewoon op een grote band de rivier afgaan. Langs de rivier zijn verschillende bars om af en toe ene te drinken. Nu zijn er elke dag nog maar 3 bars open, maar 5 jaar geleden was dit totaal anders. Toen kwamen hier veel meer toeristen en dronken ze allemaal veel meer en waren er tientallen bars langs de rivier. In 2011 was er echter een dieptepunt met 20-27 doden (afhankelijk van de bron). Allemaal toeristen die zat/stoned verdronken of in het ondiepe water verkeerd neerkwamen. Gelukkig heeft toen de overheid eindelijk ingegrepen.
Wij genieten echter van onze rit op de rivier en vinden het zalig in de band te zitten in de warme zon. Een paar biertjes drinken we, maar wij houden het heel kalm.
De volgende dag verkennen we het gebied op een andere manier, via de scooter. We rijden naar een blue lagoon en hier zijn veel Koreaanse toeristen met zwemvesten aan. De meesten kunnen niet zwemmen, maar ze willen wel genieten in het water. Er is een grote boom waar we vanaf kunnen springen (ongeveer 5m hoog) en zelfs Lore springt er vanaf. Heerlijk verfrissend! We bezoeken ook nog een grot en voor de rest rijden we veel rond en genieten we van de omgeving.

De middag erna vertrekken we met de bus naar Pakse, een busrit van 16u. In de eerste bus moet Martijn langs de chauffeur zitten, omdat de bus te volgeboekt is. Na 4u komen we aan in Vientiane (de hoofdstad) en moeten we van bus wisselen. We gaan nu naar een sleeperbus. Een immens grote bus met allemaal bedden in. Zeer sjieke bus, maar als je alleen reist is het toch niet comfortabel. Elk bed is immers voor twee personen en je ligt echt knus tegen elkaar. Gelukkig delen wij een bed en kunnen we goed slapen tijdens de rit. Wanneer we in Pakse aankomen is het 6u ’s morgens en gaan we direct ontbijten. We houden een rustig dagje en regelen een scooter voor de volgende dag. We gaan immers 4 dagen met de scooter rondrijden. Één dag in Champasak en drie dagen rond het Bolaven plateau.
Naar Champasak gaan we onder ons tweetjes en hier bezoeken we ook Wat Phou, een oude tempel in een prachtige omgeving. We wandelen ook een zeer steile berg op en op de top staat er een beeld van 30m groot! Natuurlijk liggen hier ook weer veel tempels in de buurt. Avondeten doen we bij een Belg die hier een restaurant heeft geopend. Martijn is weer in zijn nopjes omdat ze hier duvel hebben! Na een lekkere maaltijd en drie duvels gaan we op tijd slapen.

De volgende ochtend rijden we terug naar Pakse en pikken we Natalia weer op. Ze gaat met ons mee naar de Bolaven Plateau. We rijden eerst naar een lokale koffieplantage en krijgen hier een rondleiding. Tijdens de rondleiding eet Lore er zelfs rode mieren, op aandringen van onze gids. Beetje zurig, maar ‘lekker’. Na ons bezoek rijden we verder naar Tad Lo. Hier zijn paar mooie watervallen en dit is een gezellig klein dorpje. Natalia is echter haar gsm vergeten en mag de 30km terugrijden met de scooter. Wij wandelen wat rond en een resort in de buurt heeft hier een paar olifanten buiten staan. Vreemd om die hier te zien! Eenmaal Natalia terug is gaan we wat eten en hier komen we weer ergens duvel tegen. Een zeer klein café heeft hier duvel, zeer grappig. Martijn kan niet aan de verleiding weerstaan en drinkt er vanavond toch maar eentje.

De volgende dag rijden we weer langs paar mooie watervallen en gaan we ook wat zwemmen. Zeer mooie omgeving hier! Na een hobbelige rit over zandwegen komen we aan op onze bestemming, een bungalow langs de rivier. Natalia en Lore gaan nog eens in het water, Martijn geniet van het uitzicht op het terras. Vanavond spelen we nog eens kaartspelletjes, dat is lang geleden!

Na een laatste dagje met de scooter en na nog prachtige watervallen te bezichtigen, komen we terug aan in Pakse en nemen we afscheid van Natalia. Zij reist verder naar Siem Reap (Cambodja) en wij reizen naar Don Khon, helemaal in het zuiden van Laos. Dit eilandje in de Mekong is prachtig! Geen auto’s, geen verharde wegen, zalig! We hebben weer een bungalow en leren op ons terras een Belgisch koppel kennen. Na een paar minuten te babbelen, merkt Martijn op dat zij bij Martijn op school hebben gezeten. Martijn wist zelfs de naam nog van de jongen, zeer grappig! We gaan met hun lekker uiteten en genieten van de rust op het eiland. De volgende dag huren we een fiets en gaan we rond het eiland. Zeer hobbelige wegen en we worden goed door elkaar geschud, maar het is wel plezant! Aan de andere kant van het eiland nemen we een klein bootje en gaan we op zoek naar de Irrawady dolfijn. Dit is een zoetwaterdolfijn die er nogal vreemd uitziet (zoek maar eens op google). Het boottochtje is door een prachtige omgeving en we hebben geluk om 4 dolfijnen te zien! Jammer genoeg van veraf, dus we hebben er zelf geen foto van kunnen maken.

Het is tijd om afscheid te nemen van Laos. We vinden het een prachtig land en de rust is hier zalig! Heel het land en de bevolking is zeer relaxt en we raden jullie zeker aan om het eens te bezoeken! Nu op naar Cambodja!!