Kalbarri/Denham

Een nieuwe dag, de slechte dag van gisteren gaan we terug uitwissen. We staan op om 7u en vertrekken eindelijk naar het noorden. We stoppen onderweg nog voor water en gaan naar een garage voor ons gaslek. We bellen met onze autodealer en we kopen een nieuwe, gevulde gasfles, op kosten van de autodealer in Perth. We rijden verder naar Geraldton en we wandelen wat door de stad. Veel is hier niet te doen, dus we gaan door naar het natuurpark Kalbarri. We rijden Geraldton pas uit en het begint heel donker te worden. Lore heeft nu toch schrik om verder te rijden en een kangoeroe aan te rijden. Toch heeft ze nog het meeste schrik voor de roadtrains. Dit zijn grote vrachtwagens die voor niets stoppen en die eigenlijk harder als ons rijden. We besluiten om een zijweg in te gaan en Martijn stopt aan een huis waar de lichten nog aan zijn. Hij klopt hier aan en vraagt als we mogen overnachten op hun oprit. Het mag en als dank gaat Martijn hun een biertje aanbieden. Ze komen mee naar onze campervan en drinken met ons een hele avond lang. Ze nemen geen drank van ons aan, maar trakteren ons op hun bier en wijn. Zoveel zelfs dat Lore op het laatst van de avond zat is en moet gaan slapen. Het koppel nodigt ons uit om ’s morgens bij hun te gaan ontbijten. De volgende ochtend staan we weer om 7u op en gaan we bij hun ontbijten. Ze hebben 6 kinderen, dus het is er een drukte van jewelste. Ze maken voor ons een echt Australisch ontbijt. Lam, spek en worsten op de barbecue, toast en eieren in de pan! Wat een ontbijt, zo hebben we er nog geen gehad. Hierna nemen we afscheid, maar ze nodigen ons uit om zeker terug langs te komen, wanneer we weer passeren. Dit gaan we dan zeker doen, ook omdat de man Martijn uitnodigt om mee met hem eens te gaan jagen. Martijn kan niet snel genoeg terug hier langs rijden! We vertrekken richting het natuurpark Kalbarri en maken daar een korte, zeer mooie wandeling. We gaan door naar Nature Window, maar moeten hiervoor eerst 25km op een hobbelige weg rijden. Na 5km keren we om, omdat het gewoon totaal niet gaat met onze campervan. Tegen 10km/u rijden we en alles schudt door mekaar. We gaan terug naar de inrit en krijgen een lift van een ouder koppel die met ons naar de mooie plaatsen gaan. Zeer leuk om met hun mee te rijden en we krijgen tips voor onze verdere rit. Na alweer supermooie uitzichten te hebben gezien, zetten ze ons terug af aan onze wagen. Wanneer we doorrijden naar het strand, springt er opeens een kangoeroe voor onze auto. Martijn kan nog net remmen en de kangoeroe en wijzelf komen er met de schrik vanaf. We zetten onze auto op slechts 20m van de zee en eten ons avondeten op, voor in de auto. Toevallig staat het koppel wat ons namiddag heeft meegenomen vlak naast ons. Zij hadden zelfs autopech gehad, nadat ze ons hadden afgezet. We zijn stikkapot na een vermoeiende dag en kruipen vroeg bed in.

De volgende ochtend begint al rechtstreeks onaangenaam. Om 5u30 worden we wakker gemaakt door een ranger. Je mag hier niet kamperen, resultaat: 200 dollar boete. We houden ons echter voor de domme en gebruiken verschillende cliché-uitvluchten, maar blijkbaar werken deze nog in Australië. We mogen deze nacht nog blijven staan, maar we staan op en ontbijten al heel vroeg. Hierna gaan we na het pelikaanvoederen kijken. Eenmaal terug in de auto zien we dat er remvloeistof lekt onder de ambriage. We gaan na de garage, maar hij heeft de stukken niet. We kopen remvloeistof en winden een doek rond het lek en rijden 400km naar het noorden, de korts bijzijnde garage die ons kan helpen. Het is vrijdagavond en we moeten nu wachten tot maandagochtend eer de garagist ons kan helpen. We blijven in Denham op de camping slapen. De volgende ochtend lopen we onze frustraties eruit en namiddag gaan we zwemmen in Monkey Mia en gaan hier voor het eerst snorkelen. De volgende ochtend gaan we om 7u45 naar het dolfijn voederen kijken. We kunnen eindelijk de dolfijnen van heel kortbij zien en Martijn wordt zelfs uitgekozen om een vis te geven aan een dolfijn. Deze wilt echter niets van hem hebben, maar ook de volgende bezoekers krijgen niets gegeven aan deze dolfijn. Honger heeft zij blijkbaar niet. Hierna gaan we wandeling van 3km maken en opeens spring Lore achter Martijn. Op 5 meter van ons af staat ineens een emoe. Het beest staat op het wandelpad en komt rustig naar ons toe. We lopen er voorzichtig omheen en wandelen verder.

Roadtrip

A brand new day after a shitty day yesterday. We get up at 7h and continue our trip up to the north. On our way we stop to get some more water and go to a garage to fix our gas bottle. For that we call our car dealer and we can buy a new one on their charge.  We drive untill Geraldton for a walk through the city. There isn’t a lot to do so we will go immediately to the National Park Kalbarri. When we want to leave the city it’s already dark and Lore start to be worried to continue our journey as there are lots of road trains and the danger to hit a kangaroo. The road trains are very big and long trucks who doesn’t break for anyone. We turn into a side way where we see a house with lights on. Martijn asked if we could stay the night on their driveway. It is possible and to thank them we offer them some drinks. They come to our campervan and instead of drinking our drinks they offer us to drink their beer and wine. We had such a nice evening that at the end Lore was a little bit tipsy (read: very drunk) and fell immediately a sleep after they went to bed. In the morning we had to wake up early as they also invited us for an Australian breakfast. They have 6 kids so they are never bored. The breakfast was lamb chops, beef sausages, bacon, eggs and toast and for Martijn a black coffee to escape from his little hangover as well. It was really a great breakfast but not for every day. We say goodbye but we have to return to them on our way back because Martijn can go shooting on kangaroo’s with them. Martijn already can’t wait to go back hunting with them. We continue to the national park Kalbarri and make a short but incredible walk. We go further to Nature Window for which we have to drive first 25km on unsealed roads. After 5km we decided to turn back as it was a very bumpy road and otherwise it would take us 2hto get there as we were driving 10 km/h. At the entrance we get a ride from an old australian couple. It is very nice to join them on this amazing walks and to get some tips of them for the rest of our roadtrip.  On our return to Kalbarri city, Martijn almost hit a kangaroo which crossed the street just in front of us. What a luck we didn’t hit the kangaroo. We park our car in front of the ocean and suddenly Martijn noticed that the couple who took us with them for the ride to the national park are parked next to us. They told us even that after they left us, they had car troubles. What a luck we didn’t went with our campervan for the whole ride to this park.

The next day we have been waken up really early. Around 5h30 a ranger was knocking on our door. We shouldn’t park here and normally you have to pay a fine of 200 dollar. After having a talk with him we can sleep further without paying a fine. Anyway we get up as well early for seeing the feeding of the pelicans at the beach. When we wanted to leave to the park for the other walks, we noticed that something was leaking around the clutch. We don’t hesitate and went immediately to a garage to fix it. Unfortunately he doesn’t has the parts and as it is Friday he won’t order them anymore until Monday. So we decided to continue our trip up to Denham. To be sure  we buy some brake fluid and a towel has been turned around the leak for driving safely 400km up north. The closest garage is Denham, so we have to hurry to be on time there. Once arrived in Denham, Martijn negotiated with the garage man to order the pieces and we have to call back a day later to know if he can have it for Monday. This night we decided to camp in a caravanpark. The next morning we will run together through the little village our frustations of the car away. In the afternoon we go the famous Monkey Mia and having a swim in the ocean. We also bought us some snorkeling equipment and we ll give it a test. There wasn’t a coral reef but we do spotted some fishes, sea stars and even a crab. The next morning we ll go to see the feeding of the dolphins. Finally we can spot dolphins from very close. Martijn even has been picked to feed them. Unfortunately the dolphin wouldn’t eat his fish, but neither the fish from the other people. So he wasn’t that hungry at all. After the feeding we ll make a little walk of 3km over there. Suddenly Lore jumped behind Martijn. On 5m distance was walking an emu right in front of us. The animal was just like us walking the tour. We just walk next to it and he continues his trip as well.