South Australia!

3 februari 2013 - Port Lincoln, Australië

We zijn aangekomen in Esperance. Een stadje dat bekend is omwille van zijn mooie stranden. Om deze te bezichtigen, is er een Great Ocean Drive van 40km. We besluiten om deze niet met de auto te doen, maar we huren een dag mountainbikes. We rijden eerst naar de pier aan het stadstrand, omdat daar dikwijls een zeehond zit. We hebben geluk en vandaag zitten hier 3 zeehonden geduldig te wachten tot vissers hun wat overschot gooien. Eerste keer dat we zeehonden in het wild zien en het is toch wel uniek om te zien. Martijn gaat met de voeten in het water en één zeehond komt tot op 2 meter van Martijn. Martijn heeft geen vis bij, dus de zeehond zwemt terug weg. We rijden verder met de fiets en deze kust is toch heel anders als in België: geen dijk met terrasjes, maar veel heuvels. Het is een zware fietstocht en na 12km leggen we ons op het ‘mooiste strand van Esperance’, Twilight Beach. Weer een ideaal strand voor Martijn, want er is weer een grote rots in het water om vanaf te springen. Martijn springt van 5m hoogte, Lore vindt 2m hoog genoeg om vanaf te springen. Zalig wat ontspannen aan het strand in het zonnetje en na ons boterhammen op te hebben gegeten, fietsen we weer door. Blijkbaar kan hier het weer ook omslaan zoals in België, want het begint ineens heel hard te regenen. De volgende 25km blijven heuvelachtig en zwaar, zeker in de gietende regen. Gelukkig is het nog steeds 25 graden, dus koud is het niet. Na een dagje goed te hebben gesport, genieten we ’s avonds van een welverdiende Mc Donalds!

De volgende dag rijden we door naar Cape Le Grand. Dit is een nationaal park waar we heel dicht bij het strand kunnen kamperen en hier zitten veel wilde kangoeroes. Onderweg naar het park rijdt Martijn nog een slang dood, toch één zorg minder! We zetten onze auto neer op de camping en eten buiten. Direct komt er al een kangoeroe naar Lore toe. Ook op het strand zien we veel kangoeroes. Na een nacht hier te blijven is het tijd om aan onze lange rit te beginnen. We nemen nog eerst een duik in de zee en we vertrekken rond 10u ’s morgens. Na 200km rijden komen we in het laatste stadje van West-Australië, Norseman. We tanken onze auto volledig vol en vertrekken richting de Nullarbor.

Over de Nullarbor is veel te zeggen. Op 1200km zijn er maar 9 tankstations, voor de rest is er helemaal niets. De Nullarbor heeft wel het grootste golfterrein ter wereld. De 18 holes zijn verspreid over 1365km, een wereldrecord. Een ander wereldrecord is de langste rechte weg, 145,6km lang gaat het gewoon rechtdoor. Lore zegt al direct dat je hier je auto eens kan uittesten. Haar woorden zijn nog niet koud of we zien iemand die is tegengehouden door de politie, boete wegens te snel rijden. Hier woont niemand, zijn geen bomen en nog komt de politie naar hier om te controleren. Ongezien! We komen deze mensen trouwens nog 6 keer tegen op deze weg. De derde keer haalden ze ons weer in en gaven ze blikjes whisky-cola door het raam. Wanneer we ze de laatste keer tegenkomen aan een tankstation, blijkt dat ze heel de rit al aan het drinken waren.

De rit was saai op vele momenten, maar toch zag je veel: meer dan 50 dode kangoeroes langs de weg, 2 dode kamelen, grote roofvogels, een fietser die zo gek was om de oversteek te doen, 3 achtergelaten auto’s omdat het takelen duurder was als de auto zelf, 4 dingo’s (wilde honden), 6 kamelen die op de weg bleven staan en helemaal geen haast hadden om van de weg te gaan, … We hebben het allemaal gezien. Tijdens deze tocht zijn we ook twee keer van tijd moeten veranderen. Nu is het tijdsverschil met België 9,5u in plaats van 7u.

Wanneer we na 3 dagen rijden eindelijk aan de overkant zijn, moeten we alle groenten en fruit afgeven. Geen probleem voor Martijn, want hij had dat natuurlijk niet bij en Lore had haar groenten en fruit op tijd opgegeten. Hierna zijn we rechtstreeks doorgereden naar Streaky Bay, omdat we hier gratis op het strand konden slapen. Zalig ontspannen, maar de volgende dag rijden we weer 300km verder, naar Port Lincoln. Hier blijven we 4 nachten en genieten we van de prachtige locatie die we hebben met zeezicht. Dinsdag gaan we terug de baan op, richting Adelaide.

 

South Australia!

We arrived in Esperance, a village which is famous for his amazing beaches. To visit these beaches they made a Great Ocean Drive of 40 km. For once we leave our car a side and we will hire bikes to do this drive. First we go to the jetty at the beach as they told us there often swim seals. Today we are even very lucky because we can spot 3 seals. The seals are waiting patiently until one of the fisherman’s  are throwing them some fishes. Very unique to see our first wild seals. Martijn wants to take a very  nice picture of them and goes into the water. One of the seals is coming very close to him but swims away when he realise Martijn doesn’t have fishes with him. We continue driving with our bikes and we must admit this coast is completely different to bike then our coast in Belgium. You don’t have a nice flat boardwalk with bars but instead you have lots of hills here. The bike ride is very hard and after 12 km we take a break at ‘one of the most beautiful beaches of Esperance’,  Twilight beach. It is the perfect beach for Martijn, as in the water you ll find a giant rock where you can jump from. Martijn is jumping from 5m high, Lore does the same from 2m high. Lovely to relax at the beach in the sunshine. Once we eat our lunch, we continue our trip. Apparently the weather can change here as well like it does in Belgium. Suddenly it starts to rain really hard but we keep on riding. The next 25km goes up and down all the time, very hard to drive for sure in the rain. Luckily it is still 25° and not at all cold. After a very active day we deserve to eat Mc Donalds tonight.  

The next day we are going to Cape Le Grand. A National Park where we can camp very close to the beach and where living lots of kangaroo’s. On our way to the park, Martijn killed a snake by driving with our car over it. 1 thing less to care about. We park our car and eating outside. Immediately  a curious kangaroo is coming to us. Also at the beach we spot lots of kangaroo’s. After 1 night staying here it is time to start our long trip through the Nullarbor. Before we leave, we take  first a swim in the ocean and around 10h we are ready to go. 200km further we arrive in the last village of West-Australia, Norseman. We put our tank full and are heading to the Nullarbor. The Nullarbor is apparently a brave drive and on a distance of 1200km you can only find 9 fuel stations. Beside this, there is completely nothing. The Nullarbor has as well the biggest golf course of the world. The 18 holes are separated over a distance of 1365km, a world record. Another world record is the longest straightest road, 146km straight ahead. Lore told immediately that you really can test your car here. Although she just said it or we can already see someone standing next to the road with the police. A fine for driving too fast. No one lives here, no trees here and still you can be taken by the police. Unbelievable. The people that were taken, are passing us by another 6 times. The 3th time they pass us by, we receive some drinks through the window, whisky cola. At the border village we even had a talk with them. Always nice to talk with locals.

As the drive was boring on many times, we do saw lots of things: more than 50 death kangaroo’s next to the road, 2 death camels, big eagles, a crazy guy crossing the Nullarbor with his bike, 3 left behind cars because taking them away is more expensive as the car itself, 4 dingo’s ( wild dogs), 6 camels which were walking on the road and didn’t were in a hurry to move aside.. we all saw it. During this drive we had to change our clock even twice. The time difference with Belgian is right now 9h30 instead of 7h.

 

When we arrive after 3 days at the other side, we still have to be checked on vegetables and fruit ( because of the fruitfly). No worries for Martijn because he didn’t need this and Lore already eat all her fruit and vegetables on time. We keep driving until Streaky Bay because we were told we could sleep here free on the beach. We enjoy of a nice evening and realise that we have to drive the next day again 300km to go to Port Lincoln. In Port Lincoln we stay 4 nights  and enjoying of a very nice location with sea view.  Tuesday we ll be back on the road, heading to Adelaide.

 

 

Foto’s

5 Reacties

  1. Tijskens Viviane:
    3 februari 2013
    Al 5 maanden onderweg, heel veel prachtige reisverhalen en foto's. Jullie krijgen dat niet allemaal meer opgeslagen op je harde schijf
  2. Willy en Martine:
    4 februari 2013
    @ viviane : daarom moeten Martijn en Lore heel heel veel foto's maken want dan komen de verhalen en herinneringen terug als ze die opnieuw bekijken !!
    Martijn en Lore, gisteren tijdens de traktatie voor papa zijn verjaardag heb ik de kaart in de keuken eens goed bekeken waar jullie al overal geweest zijn, wat jullie met Jochen en Lobke gaan doen en hoe blij mama was dat jullie die 1200 km door doorgekomen zijn !
    Geniet er nog van en tot het volgende verhaal.

    Martine en Willy
  3. J bergmans:
    8 februari 2013
    Martine mail me even waar jullie zijn.
    ik ben momenteel de fish farm af aan het breken
    misschien kunnen jullie ook mee helpen
    als het niet te lang duurt voor jullie hier zijn
    gegroet Jan
  4. Sniekers Paul:
    8 februari 2013
    mooi verhaal alweer en beter weer als hier.Geniet nog van u reis
  5. Sabine en Brecht:
    9 februari 2013
    Leuk om te lezen dat het jullie zo goed gaat! & soms toch wel een beetje jaloers op het zalige weer, die mooie stranden en de cultuur die jullie opsnuiven..
    Maak er nog een geweldige reis van!