Laatste dagen in West-Australië / Last days in West-Australia

We blijven in totaal 3 nachten slapen bij dit gezin op de oprit. We mogen zelf geen avondeten maken, want ze dringen aan dat we elke avond bij hun mee-eten. Het is ideaal om hier te kunnen blijven, want ze wonen op 100meter van het strand. Ze hebben een klein tuintje en in hun tuin heeft een opossum zijn slaapplaats gevonden in een plant. Ze kunnen de plant nu enkel ’s avonds water geven, want dan gaat de opossum op zoektocht naar eten.

Wij zijn in deze dagen ook eens langs de kuststrook gaan wandelen. Heel anders als bij ons. Geen dijk met winkels, maar op en af wandelen over de rotsen en onderweg bobtails (zie foto) en hagedissen tegenkomen. Na de wandeltocht gaan we eens naar de vuurtoren kijken. Deze staat op het meest zuidwestelijke punt van Australië. Hier komt de Indische Oceaan samen met de Zuidelijke Oceaan. We kunnen niet in de vuurtoren gaan of zelfs maar op de grond nabij, omdat we hier 21 dollar voor moeten betalen (per persoon). We doen dan maar een wandeling in de buurt en komen aan op een plaats waar een walvis was aangespoeld in september. Het enige wat nog overbleef was een klein deel van zijn karkas, hier hebben we ook een foto van. De walvis kon niet worden weggehaald, omdat de zee altijd te wild is en het te gevaarlijk was met de rotsen.

Wanneer we verder doorreizen, gaat Martijn zijn eerste duvel in 3,5 maand drinken. Na één slok weet hij al dat hij het niet meer gewoon is. Zware boel is het geworden, maar het blijft nog steeds heel lekker. Eenmaal terug in België zal er toch terug getraind moeten worden op duvel-drinken. We zitten ondertussen al in Pemberton, de streek van de grote bomen in West-Australië. De beroemdste boom is de Gloucester-tree. Dit is een boom die ze altijd hadden gebruikt als uitkijktoren voor bosbranden. Het uitkijkplatform hangt in de boom, 61 meter boven de grond. Enige manier om daar te geraken was een ladder van ijzeren pinnen in de boom. Enkel geschikt voor mensen die geen hoogtevrees hebben, zeker omdat er geen veiligheidsnet is. Martijn gaat direct naar boven en kan genieten van een superuitzicht. Lore probeert 4 keer om naar boven te geraken, maar het is haar telkens te eng. Na hier in het bos te hebben gegeten (lekkere barbecue) kan Martijn Lore overtuigen om nog één keer te proberen om naar boven te gaan. Met de nodige coaching en stapje voor stapje geraakt ook Lore tot helemaal boven. Wanneer we naar beneden gaan, passeren we 4 andere klimmers en moeten we elkaar passeren op een pin van 40 centimeter en ruim 30 meter boven de grond. Heel voorzichtig passeren ze ons en we geraken veilig beneden. De volgende dag beklimt Martijn ook nog een andere boom, maar hier past Lore toch voor. Deze boom is minder hoog, maar de beklimming is wel moeilijker. Na deze beklimming doen we weer een wandeling in het bos. Tijdens deze wandeling komen we twee wilde kangoeroes tegen. Martijn probeert dichtbij te geraken en kan ze zelfs eten geven. Daarna probeert Lore hetzelfde en ook dit lukt. Na de wandeling gaan we zwemmen in een groot meer in het midden van het bos. Zalige afkoeling na weer een zware wandeltocht.

De volgende dag gaan we naar de ‘Valley of the Giants’. Dit is een wandelweg van 600 meter die ze hebben gemaakt over een dal met hoge bomen. Zeer leuk om eens te doen, zeker omdat de brug ook mee beweegt met de wind, wat Martijn dan weer tof vindt. Erna gaan we naar een boom die van onder aan de stam helemaal is uitgehold door een brand. Het gat in deze enorme boom is zo groot, dat mensen er zelfs in hebben geposeerd, samen met hun volkswagenbusje (deze auto zal iedereen wel kennen).

We rijden weer door en stoppen op een strand met grote rotsen in het water. Heel mooi strand en zeer leuke rotsen waar Martijn vanaf kan springen. Ook hebben we hier nog eens kunnen snorkelen, dat was weer een tijd geleden! Wanneer Martijn naar de auto wandelt om iets te gaan halen, verschiet hij zich toch wel eens heel hard. Een meter voor hem komt ineens een grote slang het pad op. De slang kwam uit de struiken van de ene kant en ging direct naar de andere kant. Vreemd gevoel dat je hier altijd slangen kunt tegenkomen en zeker als je weet dat deze bijna allemaal dodelijk zijn (Australië heeft 9 van de 10 giftigste slangen ter wereld). We slapen op een parking langs het strand en dit is ondertussen al onze 45ste nacht dat we ergens gratis gaan slapen. De boekhouding wordt hier dus goed bijgehouden! De volgende ochtend gaan we naar  het wildlifepark en kunnen we eindelijk op de foto met een koala. Ook kangoeroes van nog geen 10 maanden oud mogen we vastnemen. Na deze leuke voormiddag rijden we door naar Porongurup National Park. Hier doen we twee dagen na elkaar wandelingen, met als hoogtepunt de ‘granite skywalk’. Dit is een wandelweg die ze aan een granieten rots hebben gemaakt, aan het hoogste punt van het park. Dit geeft natuurlijk weer heel mooie uitzichten. We rijden nog door naar Albany en genieten hier van een paar rustige dagen. Nu nog naar Esperance en dan een 1200km lange rit door de woestijn, richting Zuid-Australië.

Last days in West-Australia.

Once arrived in Augusta, we will stay three nights on the driveway of the family from the couple in Bunburry. We’re not allowed to make our own dinner, because they invite us each night to have dinner with them. For us it’s ideal to stay here. The house is only 100meters from the beach. In their garden they discovered that there was living a opossum in one of the plants. Now they can only water the plant at night, because then the opossum is searching for food.

In these days we also made a walk next to the beach. A lot difference from the beach walks in Belgium. Here you have no boardwalk, shops or bars next to the beach, but rocks and hills and you pass bobtails and lizards instead of people. After the walk we’re going to the lighthouse in Augusta. This is a lighthouse on the most South-Western point of Australia. This is the place where the Indian Ocean and the Southern Ocean comes together. We want to go to the lighthouse, but you have to pay 21 dollars to go there. In that case we will just do a walk in the neighbourhood. We even arrived on a place where last September stranded a whale. The only thing that rest was a little piece of the carcass of which we made a picture. They couldn’t take away the whale because the ocean was too wild and it was too dangerous with all the rocks.

When we travel further, Martijn will drink his first duvel after 3,5 months. After 1 sip he realised he isn’t used anymore to drink this heavy beer. Luckily it is still delicious beer.  Anyway, once he will be back in Belgium, he has to train again on drinking duvel. In meanwhile we arrived in Pemberton, the region of the tall Karri trees in Western Australia. The most famous tree is the Gloucester-tree. This tree was always used as a lookout or the forest fires. At the top of the tree, 61m of the ground, you find the platform lookout. The only way to get there is to climb a ladder of iron pins which are constructed in the tree. Only made for people who aren’t afraid of heights because there isn’t a security net. Martijn goes immediately upstairs and enjoys of a wonderful panoramic view. Lore tried 4 times to get there, but every time she is too scared to get there. After enjoying of a delicious dinner, bbq in the forest, Martijn convinced Lore to try another time to climb this tree. With the necessary coaching and step by step, Lore as well reached the top of the tree. Incredible view. When we wanted to go down again, we are passing 4 other people who are trying to climb this tree. While passing them we have to pass each other on a pin of 40cm and 30m above the ground. Carefully we pass each other and get safe with our feet on the ground.

The next day Martijn will climb as well in another tree, the diamond tree. This time Lore will skip it because this one is even more difficult as the last part of the ladder is vertical to the top. Later that day we make as well an bushwalk. During this walk we spot 2 wild kangaroo’s. Martijn is trying to get closer to them and can even give them food. Afterwards Lore can do the same. After the walks we will swim in a big lake in the middle of a forest. Lovely refreshing after a hard bushwalk.

The following day we will visit the “Valley of the Giants”. A walkway of 600m long and 45m high which they made in a valley with the tall trees. Very nice to do. Martijn even loves the part that the wind is swinging the bridge. The swinging part is made especially to feel the sensation of being a tree. Besides this there is as well the “Red Giant Tree Tingle”. This is a tree which is completely destroyed below due to a fire. The hole is that huge that even people in the past made pictures with their Volkswagen van (the van that most of the people know).

We continue driving around and making a stop in Williams Bay. Here they have big rocks in the water, called the elephant rocks. Finally Martijn can jump from the rocks and Lore enjoys of the beautiful beach were we can snorkel as well. When Martijn wanted to get our lunch in the car, he was suddenly shocked by the fact that a snake was moving from the one part of the pad to the other one. Strange feeling that everywhere you walk there can be snakes and they are almost all deadly ( Australia has 9 out of 10 most venomous snakes of the world). That night we are sleeping next to the beach and in meanwhile this will be already our 45th free night here. We do have a very good administration here.

The next morning we are heading to the wildlife park. Finally we can pat a koala and make a picture of it. Besides the koala we also have the luck to hold a baby kangaroo of 10months old ( a baby kangaroo is called a joey) What a lovely morning! In the afternoon we are driving to Porongurup National Park. During 2 days we do walks here with the Granite Skywalk as a highlight. This is a walkway which they constructed to a granite rock, at the highest part of the park. It gives us an incredible view over the whole region. The next days we enjoyed of a couple of relaxed days in Albany. After Albany we have still Esperance as a stop and after that we have a long way of 1200km driving through the desert with direction South-Australia.