Lente komt eraan!

Na onze vermoeiende wandeling van Abel Tasman, rijden we verder naar het noordelijkste punt van het zuidereiland, Cape Farewell. We maken hier verschillende kortere wandelingen en moeten vaak oppassen dat we niet worden weggeblazen! Wat een wind hier! Tijdens de wandelingen komen we ook weer zeehondjes tegen in de rivier, hier is het veiliger voor hun dan op zee. We rijden terug naar Nelson, hier gaan we naar de dokter. We mankeren niets, maar we gaan na Nieuw-Zeeland op doorreis in Zuidoost-Azië en hier hebben we een paar inentingen voor nodig. Goedkoop is het niet (400 dollar voor allebei twee spuitjes), maar beter voorkomen dan genezen!

We rijden verder naar French Pass, hier gaan we ‘op wandel’ met onze auto. In plaats van zelf te wandelen naar mooie plaatsen, gaan we er deze keer naartoe rijden. Het is een rit van 60km, maar hier doe je twee uur over. Het is een zeer bochtige rit en de laatste 22km zijn op een gravelweg. Maar wat een mooie uitzichten hier overal! Na elke bocht roept Lore om te stoppen, zodat ze weer foto’s kan maken! Op één van deze mooie uitzichten zetten we de keuken buiten en maken we lekkere pannenkoeken. Op het einde van de gravelweg, komen we uit aan de zee. Er is hier maar relatief kleine opening en dan is er al een groot eiland, waardoor dat dit een zeer gevreesde doorgang is voor boten. We kunnen ook zien wanneer de getijden veranderen, dat de stroming hier heel sterk is en dat er onderliggende rotsen tevoorschijn komen. French Pass, het was zeker de moeite voor ons! We rijden klein beetje terug naar Elaine Bay waar we ons kunnen parkeren aan het strand voor te overnachten.

’s Anderendaags rijden we naar Nelson Lakes en doen we hier weer een wandeling van 12km naar verschillende watervallen. Wat wel vaak vervelend is, dat ze hier in Nieuw-Zeeland altijd de tijd zetten hoelang een wandeling zal duren, maar nooit de afstand. Zo is het vaak dat er staat dat je 3u moet wandelen, maar dat wij al na 2u terug zijn. We zijn blijkbaar niet de enigen die dit vervelend vinden, want we horen het wel vaker van toeristen.

Tijdens de afgelopen twee weken zijn we trouwens ook vaker gaan lopen. De reden hiervoor is dat we ons hebben ingeschreven voor een loopwedstrijd in Queenstown. Deze gaan we op 19 november doen, samen met Dana (Lore haar zus die in Nieuw-Zeeland zal landen op 29 oktober). Lore en Dana zullen 10km gaan lopen, Martijn heeft zich voor het eerst eens ingeschreven voor de halve marathon. We zijn benieuwd, maar daarom zijn we dus af en toe wat aan het trainen.

We rijden verder naar de oostkust onder Christchurch en hier hebben we de mogelijkheid om pinguïns te spotten. Hier leven twee soorten pinguïns. De blauwe pinguïn is de kleinste ter wereld met een hoogte van 30cm en de andere is de ‘yellow eyed pinguïn’, zeer zeldzaam om deze te kunnen zien. In Timaru kunnen we verschillende blauwe pinguïns spotten. Deze komen na zonsondergang terug na een dagje vissen (hopelijk meer succes als wij met ons vissen) en de foto’s van hun zijn soms moeilijk te zien, omdat je niet met flits mag fotograferen. De ‘yellow eyed pinguïn’ gaan we hier nog niet kunnen zien.
In Timaru zijn we ook nog eens lekker gaan uiteten, om de verjaardag van Lore haar vader te vieren. Een gezellige avond, waarbij ons bier meer had gekost dan ons avondeten!

Eenmaal we aankomen in Oamaru gaan we iets drinken in de lokale pub. Hier bestellen we een Autobarn, een biertje wat Michael en Lee-An brouwen. Dit is een koppel wat we in augustus hadden leren kennen toen Sissie en Stijn nog hier waren. We maken een foto van ons biertje en sturen het naar ze door, dat we hun brouwerij steunen! Nog geen 10min later komt Michael de pub binnen en is hij blij ons weer te zien. Hij blijft samen met ons nog verschillende biertjes drinken en nodigt ons daarna weer uit naar zijn thuis. Martijn heeft ondertussen 3 Autobarns op en voelt deze toch al serieus. Dit bier is immers telkens een halve liter en heeft een alcoholpercentage van 9%, gene kattenpis dus! Eenmaal aangekomen bij Michael worden er nog verschillende biertjes gedronken en de volgende ochtend heeft Martijn het geweten. Zijn eerste kater in Nieuw-Zeeland is een feit! ’s Morgens gaan we ons nog douchen bij Michael, maar Martijn voelt zich allesbehalve goed. We rijden naar Moeraki en Martijn legt zich achter in de auto op de zetel, terwijl Lore wat gaan wandelen en genieten van het mooie weer. In de late namiddag, wanneer Martijn zich eindelijk wat beter voelt (lees: minder slecht), gaan we proberen om de ‘Yellow Eyed Pinguïns’ te spotten. Deze pinguïns komen een paar uur voor zonsondergang terug, maar in tegenstelling tot de blauwe pinguïns moeten we hier ver weg van blijven. We kunnen enkel in een soort kijkhut gaan staan, hopen dat we van ver een pinguïn kunnen zien. En we hebben geluk! We zien er zelfs 4! We gaan trouwens nog paar avonden proberen deze pinguïns te zien en in totaal zullen we er 8 kunnen zien. Lore vindt ze helemaal geweldig!
Op de stranden komen we in deze streek ook vaak zeeleeuwen tegen. In tegenstelling tot zeehonden, zijn dit echt kolossen! De mannetjes kunnen tot 400kg wegen en ze liggen vaak gewoon op het strand ipv op de rotsen. We hebben zelfs een paar keer serieuze omweg moeten wandelen, omdat er teveel zeeleeuwen voor ons lagen en deze met elkaar aan het spelen/vechten waren. Wel sjiek om te zien!

We rijden door naar Dunedin, een grote stad. Hier is weinig te beleven, maar hier is wel de steilste straat ter wereld bevestigd, Baldwin Street! Deze straat heeft stukken met een stijgingspercentage van 35% en is echt wel een attractie hier. Als de bewoners in deze straat de toeristen appreciëren, dat betwijfelen we ten zeerste. Ook zijn er paar toeristen die deze straat oprijden, maar aan de bovenkant is geen uitweg, dus moeten ze zich boven omdraaien. Een heel huzarenstuk en zeer lachwekkend voor ons!

Ondertussen is het hier in Nieuw-Zeeland lente geworden! Het tijdsverschil met België bedraagt nu 11u. We merken dat veel planten en bomen in de bloei komen te staan, maar de temperaturen zijn toch nog vrij fris voor ons. Gelukkig zijn er een paar goede dagen tussen, als het niet te hard waait!

Wanneer we in The Catlins zijn (zeer in het zuiden van Nieuw-Zeeland) plannen we een tweedaagse wandeling van 24km. We nemen onze rugzakken mee, met tent, slaapzakken en matjes. 12 saaie en zeer natte kilometers later, komen we aan op onze camping. Het regent heel hard en er is geen bescherming tegen het weer. Omdat het nog maar 15u is, besluiten we om de 24km op één dag te doen. We wandelen via een andere weg terug, deze keer wel zeer mooie natuur, maar doordat we kletsnat en moe zijn, kunnen we er weinig van genieten. Om 18u45 komen eindelijk aan bij onze auto en we besluiten naar een caravanpark te gaan, zodat we een warme douche kunnen hebben! Dit was echt een tegenvallende wandeling voor ons!

De dag erna gaan we wel paar kleinere mooie wandelingen doen en zien we prachtige watervallen. Ondertussen zijn we op het zuidelijkste stadje aangekomen van Nieuw-Zeeland, Bluff. Hier zijn we ook juist op tijd voor een oldtimershow en een wedstrijd hout hakken, typisch Nieuw-Zeeland!
In de komende twee weken gaan we nog vrienden van ons bezoeken in Queenstown en dan komt Dana eraan, iets waar Lore stiekem toch al zeer lang naar uitkijkt ;-)!!

Finally spring is coming!

After our great walk in the Abel Tasman, we are heading further North untill we reach the most northern point of the South Island, Cape Farewell. You find here a couple of short walks. During the walks we have to take care we won’t be blowing away by the wind! You have lots of wind over here! During one of the walks we spotted some seal pups in the river. For them it much saver to play around here than in the big ocean. In the evening we are heading back to Nelson as we have a visit with the travel doctor. Everything fine no worries but we need a couple of shots for our next road trip through Asia. Not that cheap (400 dollar for both of us and 2 shots) but prevention is better then cure.

Our next trip will be the ‘French Pass’, a very amazing scenic drive. In stead of walking this time we can make the whole trip with our car Nigel. It is a drive of 60km which will take you more or less 2 hours. It is a very windy road and the last 22km are on gravel road. But every single km is worth to drive it. You can enjoy of stunning views and landscapes. After every corner Lore wants to stop to make as much pictures as possible. On one of the amazing places we put our kitchen outside to enjoy of a lovely lunch: pancakes.  At the end of the gravel road we reach the ocean. Here you can find  a relatively small opening to one of the sounds which makes it a scary entrance for boats. We notice indeed that when the tides are changing, the currents become very strong and you can spot the hidden rocks in the water. The French pass was for sure one of the highlights for us. In the evening we are heading back 22km to reach Elaine  Bay where we will stay the night.

The next morning we are heading back southwards in the direction of Nelson Lakes. We will do a hike of 12km to different kind of waterfalls. The weird thing in NZ is that you can only find a time indication io a km indication at the start of the walks. Fe you prepare yourself on a walk of 3 hours and after 2 hours you are already back. Apparently we are not the only one who are complaining about this issue. Thanks to our running watch we can find out afterwards how many km we walked.

During the last 2 weeks we went also running a couple of times. We are joining a running competition in Queenstown on the 19th of November. Also Lore’s sister, dana, will join us. Dana & Lore will do the 10km and Martijn will go for the half marathon. Curieus how it will be as New Zealand can be very hilly and very windy ;)

We are heading further south under Christchurch and have the possibility to spot pinguïns on the beach. 2 types of penguins are living near the beaches. The little blue penguin is the smallest penguin in the world with a height of 30cm. The other penguin is the yellow eyed penguin, very rare to spot this one. In timaru we are lucky to spot the little blue penguin. These penguins are coming back after a day of fishing in the ocean (hopefully more luck as us). We could take some pictures but due to not disturbing them too much and using no flash, you have to search them on our pictures. To spot the yellow eyed penguin we have to wait until after Dunedin.

In timaru we also had the possibility to go out for dinner to celebrate the birthday of Lore’s dad. A very lovely evening at the ‘Speight house restaurant’ where our beer costed more than our dinner :D

The next city after Timaru will be Oamaru. Once arrived in Oamaru, we are having a drink in the local bar. We will drink one of the Beers which Michael and Lee-Ann are making in their brewery. It will be an Autobarn with an alcohol % of 9. Michael and Lee-Ann is the couple we met during our roadtrip with Sissie and Stijn in August. Martijn had send a text message to Michael and in 5 minutes time Michael showed up in the bar. So happy to us! The whole afternoon we are just enjoying of talking and off course drinking some Beers. In the evening he invited us to his home and prepares a curry of lentils. Very nice. By that time Martijn already drunk a couple of his beers and realize he had actually enough of them. This beer has a alcohol percentage of 9 which is even more then his favorite beer Duvel ( 8,5% ) The next morning Martijn’s first hangover is a fact. He forgot how it feels but did not missed it at all ;) Luckily we first can take a shower at Michael’s house to feel a bit more fresh ;). We are driving further to Moeraki where Martijn just sleeps in the car. In meanwhile enjoys Lore of the nice weather and a small walk. Finally around 15h Martijn starts to feel better and we will try to spot the Yellow Eyed penguins. Those penguins are coming home before sunset in contratary to the little blue penguins. Those penguins are also more scared for which we have to keep a sudden distance. At this place we have to check them from a hidden viewpoint. We are really lucky and we can spot 4 of them! A couple of evenings later we could find some others and in total we saw 8 yellow eyed penguins. Lore loves them!

On those beaches you can often see also sea lions. Those seals are huge compared with the New Zealand fur seals. The males are weighing up to 400kg and resting most of the times on the beach instead of on the rocks.  You have to take care when passing them, especially if they are in group and are fighting or playing with each other.

Our next destination will be Dunedin, a big student city. Not a lot to do here but you will find the world’s steepest street, Baldwin Street, 35%. It is a real attraction but we doubt that the habitants are appreciating this. You ‘ll see also a couple of tourists driving up the street and turn to drive back down. They have to turn upstairs as it is a ‘no exit’ road. Very funny to watch this!

Meanwhile spring started in New-Zealand. The time difference with Belgium will be 11 hours. We notice that lots of trees and plants have blossoms at the moment! But the temperatures are still quiet chilly to us and there is lots of wind lately.

When we’re in the Catlins (in the ultimate south of New Zealand), we plan a two day hike of 24km. We pack our bags with tent, sleeping bags and mattresses and start the walk. The first 12km to the camping is very boring and very wet. When we arrive at the camping, we also see that there is nothing here, not even a shelter. Because it’s 3pm, we decide to walk back to our car on a different route. This is a very nice walk, but we can’t enjoy it because we’re soaking wet and it’s cold for us! When we arrive at our car around 7pm, we decide to go to a decent campground and take a hot shower there. What a disappointing walk was this!

The day afterwards we do a few shorter (and nicer) walks and we see beautiful waterfalls. We’re now really at the south of New Zealand, in Bluff! We’re right on time for an oldtimershow and timber hacking competition, typical New Zealand!
In the next two weeks we’re going to visit some friends of ours in Queenstown and around and then Dana will arrive in New Zealand. This is something where Lore is looking forward to for a long time!