Roadtrip met Dana

Het is zaterdag 29 oktober en vandaag zit Lore met de nodige zenuwen. We gaan Dana van de luchthaven halen en Lore wilt dat de komende 3 weken perfect verlopen voor haar! We gaan naar de winkel een uitgebreide lunch uithalen en gaan daarna naar de luchthaven. Om 11u30 is het zover, Dana is geland en wanneer ze ons ziet beginnen er direct traantjes te komen bij Lore en Dana. Wat een blij weerzien!! Na een half uur geknuffel en geween, rijden we naar het meer en hebben we daar lunch. Direct een mooie start voor Dana, ook omdat het weer vrij goed is! Ook Martijn is direct blij, Dana heeft immers Karmeliet meegenomen voor Martijn, wat een cadeau!! In de late namiddag spreken we af met Canadese vrienden van ons en laten we Dana het uitgangsleven in Queenstown zien. We moeten geregeld ons paspoorten laten zien (onder 25 mogen ze dit vragen en nu met Dana erbij wordt het ons meer gevraagd) en de alcohol vloeit goed. Het wordt een geweldige avond waarbij we ook allemaal op een elektronische stier belanden. Tegen die tijd van de avond is er niemand meer die er lang op kan zitten, maar het was wel plezant! Dana is nu ook gewoon aan de Nieuw-Zeelandse prijzen, want dit avondje heeft ons al snel veel geld gekost!

De volgende ochtend, gelukkig zonder een al te grote kater, beklimmen we Queenstown Hill. Een wandeling waar we 400m moeten stijgen en het geeft ons de mooiste uitzichten van Queenstown! En ook vandaag, wat een prachtweer!! We rijden door naar Wanaka via Cardrona en stoppen nog even aan een bh-omheining. Dit is een omheining die volhangt met bh’s, als ludieke steun aan mensen met borstkanker. Lore en Dana laten hier ook allebei een bh achter! Eenmaal aangekomen in Wanaka hebben we weer een picknick aan het meer. Het ideale moment voor Lore om Dana als haar getuige te vragen voor onze trouw. Hopla, weer de nodige tranen en knuffels! ’s Avonds kunnen we onze keuken buiten zetten en maakt Dana ook kennis met de pest in Nieuw-Zeeland, zandvliegen! Overal worden we gebeten, dus na de lunch sluiten we onze camper en moeten we nog eerst tientallen zandvliegen doden in de auto.
We slapen trouwens allemaal samen in onze camper. Twee mogen er in bed en één in de ‘kelder’, onder bed dus. We doen een beurtrol voor wie onder moet liggen, omdat hier niet echt veel plaats is. Maar al bij al slapen we toch altijd vrij goed!

De volgende ochtend rijden we een hele voormiddag richting Franz Josef. Onderweg maken we nog een paar kleine stops aan de Blue Pools en de Haast Pass, telkens wel indrukwekkende stops! In Franz Josef gaat Dana met de helikopter de gletsjer op, hetzelfde wat wij paar maanden geleden hebben gedaan. Wij gaan niet mee, omdat dit toch te prijzig is. Wij doen ondertussen een wandeling en gaan een koffie drinken. Erna halen we Dana weer op en ze heeft een geweldige tijd gehad! Ze is echt blij dat ze het heeft gedaan! We genieten samen nog van de hotpools en gaan daarna uiteten op kosten van Lore en Dana hun ouders ;-).

De volgende ochtend rijden we weer verder, deze keer naar Arthur’s Pass. Dit is echt een van de mooiste ritten die we in Nieuw-Zeeland hebben gedaan. Zeer steil, maar echt prachtig. Onderweg komen we ook een paar Kea’s tegen, de enige alpine papegaai ter wereld. We maken hier verschillende wandelingen naar paar watervallen en gaan dan op een prachtlocatie slapen.
Na een goede nachtrust, op zandvliegen na, gaan we de Bealey Spur Track doen. Dit is een wandeling van 6,5km (heen) naar een hut boven op de berg. Eenmaal aangekomen zien we dat dit echt wel een klein hutje is, puur om te slapen indien je wordt ingesloten door slecht weer. Deze wandeling biedt ons wel weer uitzichten die geweldig zijn. Dana kan echt niet geloven wat ze hier allemaal ziet in Nieuw-Zeeland! We rijden nog verder naar Castle Hill en hier kunnen we ons uitleven op rotsen die minstens 20m hoog zijn! Eenmaal aangekomen op onze slaapplek zetten we de tent op. De zusjes in de tent en Martijn heeft de auto voor hem alleen, wat een luxe! Onze was wordt ook gedaan hier en we hangen alles rond de auto om te drogen, wat een zicht!

Ondertussen zijn we al in Christchurch! De stad die in 2011 zo fel was geraakt door de aardbeving. Dana kan nu met haar eigen ogen zien dat hier nog steeds veel schade is, toch indrukwekkend, zo lang na de aardbeving! Het is hier wel levendiger als de vorige keer dat we hier waren (in winter, met Sissie en Stijn). Nu zijn er veel eetkraampjes, veel kleine winkeltjes open en er is vrij veel volk. Na dit bezoekje rijden we weer verder naar de volgende stop, Timaru! We gaan hier lekker uiteten en na zonsondergang proberen we blauwe pinguïns te spotten, de kleinste pinguïns ter wereld. Het duurt gelukkig niet lang eerdat we er een paar kunnen spotten. Zeer schattig hoe deze kleine pinguïns uit het water komen en dan waggelen naar hun slaapplaats!
De volgende ochtend rijden we terug naar het binnenland, richting lake Tekapo. Een zeer mooi blauw meer en hier doen we een wandeling naar Mt John Summit. Eenmaal boven aangekomen vinden we er een paar geocaches en omdat het vrij koud is en hieronder hotpools zijn, boeken we ons nog een namiddagje hotpools. Genieten in warmwaterbaden van 36-42° en een prachtig uitzicht erbij!

Na een goede nachtrust op een prachtlocatie rijden we naar lake Pukaki. Dit meer vinden we zelfs nog mooier als Tekapo! We rijden langs het meer om naar Mt Cook Village te gaan, een zeer klein dorpje aan de voet van de hoogste berg van Nieuw-Zeeland, Mt Cook. Deze berg is 3754m hoog! We doen hier een wandeling van 14km naar door Hooker Valley en komen aan op een meer vol met grote ijsbergen. Ook het meer heeft allemaal ijsblokjes in het water, wel indrukwekkend om te zien! Na een vermoeiende wandeling genieten we, hoe kan het ook anders, van een ijsje! We vinden een slaapplek (gratis) langs het meer, waar we genieten van een apero en het mooie uitzicht!

Vandaag is het tijd voor Dana haar eerste ‘wine-tasting’ in Nieuw-Zeeland. De dames kiezen allebei 5 wijntjes om te proeven en van de beste wijn kopen we een fles. Er is ook zelfs limoncello en hier wilt Martijn wel eens van proeven. Hij vindt zijn zelfgemaakte limoncello toch beter!
We rijden verder naar Oamaru en gaan hier uiteten bij de Scotch Brewery. We moeten wel erg lang op ons eten wachten en blijkbaar waren ze het in de keuken vergeten. Geen probleem, een gratis drankje lost dit op en even later kunnen we toch genieten van een lekkere pizza! We skypen vanavond ook nog even met het thuisfront, want vandaag is Jochen gevraagd als getuige van Martijn voor onze trouw! Wanneer Dana erna naar het wc wandelt, ziet ze een blauwe pinguïn staan naast de trap richting wc’s. We slapen immers op een camping vlak aan de haven en hier hebben blijkbaar pinguïns zich genesteld onder de trap, wel leuk om te zien!

De volgende dag bezoeken we het stadje Oamaru. Dit is een Victoriaans stadje met heel veel boekenwinkeltjes, ideaal voor Dana. We genieten van het mooie weer en gaan veel winkels in en uit. Vanavond hebben we immers afgesproken met Michael, onze bevriende brouwer waar we al twee keer zijn geweest. Na een leuk namiddagje gaan we naar zijn thuis en Dana en Lore mogen in zijn Air B&B gratis overnachten, Martijn heeft de auto dan weer helemaal voor zichzelf. We genieten van een superavond, met natuurlijk veel proevertjes van zijn bieren. Dana vindt het huisje ook geweldig, omdat dit echt nog in de oude stijl is gemaakt (https://www.holidayhouses.co.nz/properties/25224.asp ). Ook Michael zijn klederdracht, zie foto’s, vindt ze geweldig!
Na gisteren een topavond met hun, zorgen wij voor het ontbijt. We hadden spek, worsten, bonen in tomatensaus en brood gehaald, wat een topontbijt! Erna gaan we naar Lee-Ann, de vriendin van Michael die er gisteravond niet bij kon zijn. Bij haar babbelen we nog een uur en Dana proeft eens van de lokale whisky en daarna reizen we weer verder. Het voelt toch altijd een beetje als thuiskomen als we hier in Oamaru aankomen! Onderweg houden we een tussenstop aan het strand en deze keer spotten we de ‘yellow eyed pinguïns’. Dit zijn één van de zeldzaamste pinguïns ter wereld, wel weer echt geweldig om te zien! We gaan verder naar onze slaapplek, aan het strand!

De volgende dag zijn we al aangekomen in Dunedin. We bezoeken de steilste straat ter wereld, Baldwin Street, en rijden daarna naar Otago Peninsula. We maken verschillende kortere wandelingen en bij één van deze wandeling stond Martijn bijna op een verkeerde ‘rots’, namelijk een zeeleeuw. We hadden deze al gezien op het strand, maar deze lag echt tussen de rotsen en Martijn had deze maar op het nippertje gezien. Gelukkig bleef hij rustig verder slapen. Hierna rijden we naar onze kampplaats en gaat Dana alleen in de tent slapen.
Na een goede nachtrust rijden we door naar Nugget Point en verschillende watervallen. De camera’s worden weer bovengehaald en er worden véél foto’s gemaakt. We zijn ondertussen aangekomen aan het meest zuidelijkste punt van Nieuw-Zeeland, Slope Point. Hier is ook de grootste schipbreuk ooit in Nieuw-Zeeland geweest, met 131 doden in 1881. De meeste lichamen zijn hier toen ook begraven geweest in een weide, waar op dit moment nog steeds een monument staat.

 We rijden terug omhoog en gaan richting Te Anau, hier gaan we onze tickets ophalen van de Milford Track. Dit is een wandeling van 4 dagen van Lake Te Anau tot Milford Sound. Dit is de meest iconische wandeling van Nieuw-Zeeland en per dag mogen er maar 40 ‘independent walkers’ deze wandeling doen. Wij zijn bij de gelukkigen, omdat we deze wandeling in mei (6 maanden op voorhand dus) al hadden geboekt. Deze wandeling was ook in 90 minuten volgeboekt voor een heel seizoen (28 oktober-30 april). Zéér populair dus. Je kan deze wandeling wel nog doen met een gids, maar dit is ook beperkt tot 50 personen per dag én kost 2500 dollar voor 4 dagen!! Je slaapt dan wel iets luxueuzer dan ons, maar toch extreem duur!

Eenmaal de tickets in onze handen, besluiten we om nog een gedeelte van de Kepler wandeling te doen. We doen hier een wandeling van 12km, dus we zijn opgewarmd voor morgen! Nog lekker uiteten in Te Anau en de familie een bericht sturen dat we 4 dagen onbereikbaar zijn. Daarna rijden we naar Te Anau Downs, waar we de volgende ochtend de boot zullen nemen.

Yeah, het is zover! Vandaag mogen we eindelijk de Milford Track gaan wandelen. Om 10u30 nemen we de boot en varen we over een prachtig meer, tussen de hoge bergen. We leren mensen kennen die in de lodge werken op de Milford Track (waar de ‘guided walkers’ blijven slapen). Zij werken zes weken in de lodge en hebben dan één week vrij. Het straffe is: ze hebben géén internet. Enkel komt elke dag een krant die de gidsen meenemen. Dit zou dus niets voor Martijn zijn!
Eenmaal aangekomen aan de andere kant van het meer en onder een stralend zonnetje beginnen we de dag met een korte wandeling van 5km. We hebben wel allemaal een zware rugzak bij met droge kleren en veel eten! Gelukkig hadden we ook nog plaats in de rugzak voor een fles wijn en twee biertjes! Wanneer we onze eerst hut bereiken, zijn we aangenaam verrast dat het ook vrij groot is. We slapen wel met 20 mensen op één kamer, maar we hebben een keuken met gasvuur, tafels en een kachel. Het belangrijkste: we hebben flushwc’s. Voor jullie misschien vreemd dat dit een luxe is, maar voor ons is dit echt een meevaller! De eerste avond genieten we van de wijn en het bier en gaan we vrij vroeg slapen.

De volgende ochtend worden we om 5u gewekt door een deel van onze kamergenoten, de Japanners. Zij zijn met een groep van 10 en vinden het noodzakelijk om al vroeg te vertrekken en hierbij veel lawaai te maken. Martijn vloekt er eens hardop tegen, maar ze verstaan amper Engels dus veel nut heeft het niet.
Na het ontbijt, vertrekken we om 8u al voor onze wandeling van vandaag. We worden wel nog eerst door de ranger op de hoogte gebracht dat er een aardbeving is geweest in Kaikoura. Hij had het gevoeld, maar wij gelukkig niet. We kunnen wel niemand iets laten weten dat we ok zijn, maar gelukkig wisten de ouders wel al op voorhand dat we een tijd geen internet hadden.
Eenmaal vertrokken op de wandeling, snappen we vandaag weer waarom zoveel mensen deze wandeling willen doen. Zó mooie natuur, ongelooflijk. Door regenwouden lopen met de bergen langs ons en overal zijn er watervallen. Hopelijk kunnen de foto’s iets zeggen van hoe mooi het is, maar helaas is een foto zelfs niet genoeg om het uit te drukken!
Na een vermoeiende wandeling komen we aan in onze tweede hut en ook deze vinden we mooi. We slapen hier met 8 mensen in een kamer en vermijden de Japanners op ons kamer! We leren vanavond veel van onze medewandelaars kennen en hebben een zeer leuke avond met hun. Ze komen van over de hele wereld: Japanners, Duitsers, Canadezen, Australiërs, Amerikanen en wij natuurlijk!
Voordat we gaan slapen, komt de ranger nog zeggen dat we beter onze schoenen ophangen en onze jassen niet langs een tafel hangen, want er zitten vrij veel kea’s in de buurt. Dit is de enige alpinepapegaai ter wereld en deze zitten graag aan de spullen van toeristen. De volgende ochtend zien we twee kea’s buiten en één iemand zijn jas is kapotgebeten. Gelukkig niet de onze, maar van onze Canadese vriend Patrick. We wandelen vandaag een 19km en komen ook langs de hoogste waterval van Nieuw-Zeeland, the Sutherland Falls. Deze zijn 580m hoog en echt wel indrukwekkend. Zéér krachtig en we worden bijna weggeblazen door de kracht van de waterval! Onderweg naar de volgende hut beklimmen we ook nog het hoogste punt van onze wandeling (1154m hoog) en in de afdaling hiervan valt Martijn één keer op zijn knie. Gelukkig enkel maar 10min pijn en daarna kunnen we de tocht verder zetten. De volgende hut waar we slapen is weer zeer gezellig en hier hebben we weer een leuke avond met onze medewandelaars. Ook wordt de kachel aangemaakt en zoveel mogelijk kleren worden gedroogd, omdat we vandaag kletsnat zijn geworden. Dat het hier regent, is niet ongewoon. We zitten in de bergen en de gemiddelde regenval is hier immens. Waar we de eerste nacht sliepen valt gemiddeld 3m regen per jaar, de tweede nacht 7m regen, de derde nacht 9m regen en waar we morgen naar wandelen valt gemiddeld 11m regen per jaar. Enorme hoeveelheden dus en daarom zijn er ook zoveel watervallen!

De laatste wandeldag is nogmaals 18km en deze zijn gelukkig wat vlakker. Ook weer enorm mooi, maar dat wisten jullie waarschijnlijk al. Als we aankomen aan het einde, zijn we juist op tijd om de eerste boot mee terug te nemen. We moeten daarna wachten op de bus en hadden die van 17u geboekt. Het is echter nog maar 13u30 en we hebben geluk dat we de bus van 14u30 mogen nemen! Eenmaal we terug aan de auto aankomen, rijden we terug naar beschaving en kunnen we eindelijk douchen (die luxe hadden we niet) én kunnen we de ongeruste vrienden en familie op de hoogte brengen dat we veilig zijn! Sorry allemaal voor het late antwoord! Uitgeput en voldaan vallen we allemaal snel in slaap na deze prachtige 4 dagen. Wat een schitterende wandeling, zeker een aanrader!

We rijden terug naar Queenstown en voor Dana zit haar vakantie er bijna op! We gaan vandaag nog op bezoek bij een paar wijngaarden en proeven een paar lokale wijntjes (de dames, Martijn rijdt). Erna halen we de tickets uit voor onze loopwedstrijd. We gaan immers overmorgen meedoen aan de halve marathon (Martijn) en de 10 km (de dames). Er is al veel volk in Queenstown en veel mensen gaan ook al hun nummers afhalen voor de wedstrijd!
De volgende ochtend gaat Dana op ‘Lord of the Rings’tour. Samen met een gids en 3 Amerikanen gaan ze de filmlocaties bezoeken. Ze vindt het heel leuk en wij houden een rustig voormiddagje. Nammiddag souvenirshoppen en ’s avonds gaan we voor Dana haar laatste avond nog eens lekker eten!

Het is zover, Dana haar laatste dagje in Nieuw-Zeeland. Deze dag begint al zéér vroeg. Om 5u30 staan we allemaal op, omdat onze wedstrijd om 7.45 al start. Het wordt een supermooie loop, in een prachtige omgeving, maar wel zeer vermoeiend. Het gaat goed op en af, maar toch halen we allemaal supertijden! Martijn haalt de halve marathon in 1u42 en de dames lopen de 10km in 44’ (Lore) en 48’ (Dana). Super dus! En Lore mag zelfs een prijs gaan ophalen omdat ze tweede vrouw was in haar categorie! Na de wedstrijd zetten we ons op terras omdat het prachtig weer is en daarna brengen we Dana naar de luchthaven. De cirkel is rond, we begonnen met tranen en we eindigen nu opnieuw met tranen! Ze vertrekt nu wel met een heel groot koffer, mede omdat wij al veel van onze spullen aan Dana mee naar huis geven.

Voor Dana zit de reis er nu op, voor ons wordt het nu de bedoeling om de auto te verkopen en daarna vertrekken we naar Azië. Wordt vervolgd!

Roadtrip met Dana

Today Lore is a bit nervous, we are the 29th of October and her sister is finally arriving in NZ.

The 3 coming weeks have to be perfect for her. In the morning we are buying a good lunch and then it is time to get her from the airport. At 11h30 she arrived and as well the tears when she sees us! So good to see her! After half an hour of hugs and tears we are driving to the lake to have lunch. Dana will enjoy immediately of the beauty of Queenstown with sunshine! Also Martijn is very happy Dana is here, she took a bottle of Karmeliet with her for him! What a great present! In the afternoon we are meeting Canadian friends of us and are showing Dana the nightlife of Queenstown. Often we have to show our passport to have access to the bars ( they can ask your passport if you look younger than 25 years old and with Dana with us we all have to show it) It is a great evening with lots of drinks, fun and which is ending on a mechanical bull. You would say we could hold it for a long time but due to the drinks it was not possible anymore! Dana also got very fast used to the New Zealand prices as an evening like this will cost you soon lots of money!

The next morning (luckily without an hangover) we will climb Queenstown Hill. A walk with 400m ascent, which will give us amazing views above Queenstown. We are also lucky today as it will be a day full of sunshine! We continue driving to Wanaka by Cardrona. In Cardrona you will find a bra-fence as support for people with Brest cancer. Lore and Dana will both leave one bra behind. Once arrived in Wanaka, we will picnic at the lake. The perfect moment to ask Dana as a Maid of Honor for our wedding. And again tears and hugs! In the evening we can put our kitchen outside and Dana is meeting the pest of NZ, sand flies! Everywhere we got bitten, after dinner we close quickly our campervan and are killing all the sand flies in the car!  We all sleep in the campervan. 2 can sleep in the bed and the other in the ‘basement’, below the bed. Everyone has a turn as below the bed is not that much space but we do sleep all very good!

The next morning we are heading to Franz Josef. On the way, we are pulling over at a few places: Blue Pools, Haast Pass. Every time very impressive! In Franz Josef, Dana will join the Ice Explorer Tour. She will go with a helicopter to the glacier and having a walk on it. As we did the same with Sissie and Stijn we won’t join her. A bit too pricy to do it twice. In meanwhile we are having a walk and a coffee. Afterwards we are joining Dana in the hot pools and she is so happy she did this tour! For dinner we can go to a restaurant on the cost of Lore and Dana’s parents ;)

The next morning we are heading to the Arthur’s Pass. One  of the most beautiful drives we did in NZ. Very steep but stunning! We also could spot a couple of Kea Birds, the only Alpine Parrot in the world. We will walk a couple of short hikes and will sleep with an amazing view! After a good night rest we will hike the Bealey Spur Track. A walk of 13km (return) to a hut on the mountain. Once at the hut, we notice that is was a very small hut to sleep or hide for the rain. You have some stunning views from this point. Dana can’t believe it how amazing beautiful NZ really is! The next stop is Castle Hil, where we can run and climb on the rocks who are at least 20m high! Tonight we will sleep on a campground where we will pitch our tent. The sisters will sleep in the tent and Martijn had the bed for him alone, what a luxury! In meanwhile we have some time to do our laundry here. Due to no dryer we have to hang all the laundry in and around the car!

In meanwhile we are arriving in Christchurch. The city which got damaged by the earth quake of 2011. Dana can see with her own eyes that the city still under construction is. It is a quiet impressive view to still see all the empty buildings. The only difference from when we were here in winter with Stijn and Sissie, is that it is more livable! You can find some food stands, little shops in containers and lots of people. After Christchurch we are driving further to Timaru. We will have dinner in the Speights Ale House and then try to spot some blue penguins ( the smallest on earth) So cute to see those animals walking out of the ocean on the beach to their nest!
The next morning we are heading inland, to Lake Tekapo. A very beautiful blue lake! We decide to walk up to Mt John Summit which gives us amazing views above the Mackenzie Country! We also find a couple of geocaches on this hill. As it is quiet cold here, we decide to go to the hotpools in the afternoon! A relaxing afternoon in pools ranging from 36° to 42° degrees with a beautiful view above the lake!

After a good night rest on a great spot we are heading to Lake Pukaki. This lake has even a more beautiful color as Lake Tekapo: blue/green colored water! We are driving along this lake to arrive at Mt Cook village, a very small village at the base of the highest mountain of NZ, Mt Cook! This mountain is 3754m high. We will do a walk of 14km through the Hooker Vally and end up at a lake full of big ice rocks. Very impressive to see! Even the lake itself is full of small ice cubes! Does someone have Gin and Tonic, we have the ice cubes already ;)

Today Dana will join her first ‘wine-tasting’ of NZ! The ladies will choose both 5 wines to taste and the best one, we will buy. Especially for Martijn there is a limoncello tasting as well. But he still prefers his own made limoncello with more alcohol inside ;)
The next city we will visit is Oamaru and we will have dinner at the Scotch Brewery. We do have to wait a very long time before we got served the food. And yes they forgot to prepare our food. No worries free drinks will make everything oke and 15’ later we are enjoying some wood fired pizza’s! Tonight we will also skype with home as Jochen will be the Best Men of Martijn for our wedding! Suddenly when Dana is walking to the toilets she spotted a blue penguin! We are sleeping on a campground this evening and apparently you do have penguins who made themselves a nest under the stairs! So cute to see!
The next morning we are visiting the city Oamaru. It is a Victorian city with lots of bookstores, perfect for Dana. We are enjoying the beautiful weather and are going shop in and out. Around 6pm we will meet Michael, our beloved Belgian style brewer of NZ who we already visited twice. Dana and Lore can sleep for free in his Air Bnb (bookbinder retrait) and Martijn will sleep in the car. We are having a great time with off course lots of ‘Craftwork beers’, cheese, food,… Also Michael’s friend who lived a couple of years in Japan will join us! Dana just loves his Airbnb and house, as everything is real old school style.

After a great night with them, we make the breakfast in the morning. Bacon, eggs, sausages and beans in tomato sauce, what a breakfast! After this, we visit Lee-Ann. This is the girlfriend of Michael and she couldn’t be there last night. We catch up and after an hour and a drink of the local whisky, we go further. It always feels like coming home if we arrive in Oamaru. The next stop is on a beach where we spot a few yellow eyed penguin. They are one of the rarest penguins in the world, amazing to see! We drive further to our next sleeping place, next to the beach.

The next day we’re in Dunedin. We visit the steepest street in the world, Baldwin street and after that we drive to Otage Peninsula. We do a few shorter walks and on one of the walks Martijn almost stepped on the wrong ‘rock’, a sealion. We saw several sealions on the beach, but this one was laying between the rocks and Martijn only spotted him at the very last. Luckily he kept on sleeping! After this we drive further to our next campspot and Dana will sleep this time alone in the tent. We had a good sleep and the next day we drive to Nugget Point and a few waterfalls. We take lot’s of pictures and after that we arrive in the most southern point of New Zealand, Slope Point. Here was also the largest shipwreck New Zealand ever known, with 131 fatalities in 1881. Most of the bodies are also buried here in a field, where at the moment still is a monument!

We drive back north to Te Anau and pick up our tickets to Milford Track. This walk is a four day hike from Te Anau downs to Milford Sound. This is the most iconic walk of New Zealand and only 40 independent walkers are allowed to do this a day. We’re one of the happy few, but we booked the walk already in May. The walk was fully booked in 90 minutes for the season November 2016-April 2017. Very popular walk! You can also do this walk as a guided walk (50 people a day), but then you have to pay 2500 per person! You have a little bit more luxury, but it’s very expensive!

Once we picked up the tickets, we decide to do a part of the Kepler track. We walk 12km’s, a good warm up for tomorrow! In the evening we go out for diner and we sent our parents a message that we’re unreachable for the next 4 days. Then we drive to Te Anau Downs, where we will take the boat the next morning.

Yeah, finally it’s happening, we’re going to do the Milford Track! We take the boat at 10.30 am and go over a beautiful lake. We talk with people that work on lodges on the Milford Track (the guided walks) and they say that they work 6 weeks in the lodge and then 1 week off. The strange part: they have no internet! Only a newspaper what every guide brings each day. Nothing for Martijn, being without internet for 6 weeks! Once arrived at the other side of the lake and with beautiful sunshine, we start our shortest walk, only 5km to the next hut. We all have a heavy backpack with dry clothes and lots of food. Luckily there was also place for a bottle of wine and two beers. When we arrive at the hut, we’re pleasantly surprised. The hut is quit big and we have a flush toilet! Maybe that sounds strange for you guys, but for us it’s luxury during a hike! During the evening we enjoy the wine and beer and go to bed early. We sleep with 20 people in our room and in the morning the 10 Japanese get up at 5am! To dahm early and Martijn yells at them, but they don’t understand English, so it has no use to talk with them. After breakfast we leave around 8am. First the ranger tells us that there was an earthquake in Kaikoura. He felt it, but we didn’t. Luckily our parents knew we didn’t had connection, otherwise they would be worried.

Once we left on our walk, we understand why so many people want to do this hike. Beautiful between the mountains, with waterfalls everywhere and rainforest everywhere! Hopefully you can see it on the pictures, but we couldn’t capture the immense beauty of this walk on just pictures. After an exhausting hike, we arrive at our second hut and we also like this one. Now we sleep with 8 people in our room and we avoid the Japanese! We get to know a lot of our fellow hikers and have a wonderful evening. They come from all over the world: Japan, Germany, Canada, Australia and America. Before we go to bed, the ranger says that we better hang our shoes on the hooks and jackets inside, because outside there are kea’s. These are the only alpineparrots in the world and they enjoy biting on shoes/jackets. In the morning we see the kea’s and one jacket is ruined because of the kea’s, luckily not ours, but from our Canadian friend Patrick. Today we hike 19km and we climb to the highest part of our walk, 1156m high. In the descent of this mountain, Martijn falls down, but luckily without any severe injury. We visit New Zealand highest waterfalls, the Sutherland falls. They are 580m high and very impressive!! When we arrive at the last hut, we have again a wonderful time with the other people. The stove is on at the moment, because everyone wants to dry their clothes. It rained a lot today and everything is wet. It isn’t uncommon that it rains here, because it rains between 3m (first hut), 7m (second hut), 9m (this hut) and 11m where we’re going to be tomorrow each year!!! The last walking day is another 18km and luckily it’s not that hilly anymore. Very beautiful again! When we arrive at the end, we’re lucky to be just on time for the first boat. Then we have to wait for a bus, but normally we had the bus of 5pm, but it’s only 2pm. We have again luck and can go on the bus of 2.30pm. We drive back to civilization and have our first shower in 4 days and can contact our family and friends that we’re ok. Sorry all for the long wait! Tired, but very pleased, we fall quickly asleep.

We drive back to Queenstown and the holiday for Dana is almost finished. We first visit a few wineries and taste some local wines (the ladies, Martijn has to drive) and afterwards we pick up our tickets for the running race the day after tomorrow. Martijn is going to run the half marathon and the ladies the 10km. It’s very busy in Queenstown and lots of people are already picking up their numbers.
The next morning Dana does a ‘Lord of the rings’ tour. Together with a guide and three Americans she visit some film locations. She really enjoys her tour and we have a calm morning! In the afternoon we go for souvenirshopping and then we have a last good diner with Dana!

The next morning we get up really early, 5.30am, because the race starts at 7.45. It’s a beautiful run and quit hilly, but we all run perfectly! Martijn does the half marathon in 1h42’ and the girls run 10km in 44’ and 48’, very good!!! Lore is even second women of her category and can pick up a price. After the race we sit outside and have a drink, because it’s beautiful weather. We bring Dana to the airport and now she has a big suitcase, because we already gave lots of our stuff with her.

For Dana the holiday has finished, now we’re going to try to sell our car and travel to Asia. To be continued!